müxalifətçi

is. və sif.

1. Müxalifət edən, qarşı duran, zidd çıxan, əks gedən. Mövhumat, mərsiyə və mədhiyyə ədəbiyyatına qarşı düzələn müxalifətçi qrupların fikrini nəşr edən şairlər öz şeirlərində mühiti tənqid etməyə başlayırlar. M. S. O..

2. Müxalifətdə olan adam, qrup, partiya və s. (bax müxalifət 2-ci mənada). Müxalifətçilərin mübarizəsi.